:) Nic dodać - nic ująć. Subiektywnie: 8/10. Pozdrawiam.b

Bardzo ładne spojrzenie na film. Zgadzam się w 100%.


Spoiler:


Podobała mi się kreacja Mud'a. Jest dla mnie wzorem do naśladowania, ponieważ był w sytuacji, w której nie jeden człowiek powiesiłby się na drzewie. Bez rodziny, praktycznie bez przyjaciół oprócz dwóch młodych smarków, kobieta go odrzuciła, a on sam nawet nie może wyjść do sklepu bo albo załatwią go przestępcy lub zawinie go policja. Przez większość filmu wydaję się, że żyje dla swojej kobiety. Kiedy go odrzuciła, nie poddał się, nadal budował łódź z pomocą chłopaków. Najpiękniejsza scena w całym filmie to sama końcówka kiedy budzi się, skołowany... i pomimo że z pozoru zwykły człowiek stwierdziłby, że jest skończony to... on wbrew wszelkim przeciwnościom uśmiechnął się na widok horyzontu przy słońcu. Ta scena bardzo utkwiła mi w pamięci i bardzo pomaga pozytywnie myśleć nad życiem.

Aczkolwiek film jako całość nie zrobił na mnie dużego wrażenia. Czasami zbyt mocno mi się dłużył, a ja lubię filmy, które z pozoru się dłużą("Między Słowami"). W "Mud" w tych dłużyznach nie znalazłem jakiegoś błysku i czaru. Do tego na miejscu reżysera zminimalizowałbym wątek thrillera. Uważam, że strzelanina w domu młodego chłopaka była niepotrzebna.

Dlatego oceniam film na bardzo mocne 6/10.

Mud był też trochę staroświeckim romantykiem. Cenił wartości które w dzisiejszym świecie zanikają. Zdawał się tkwić w innym, upadłym już świecie. Miał w sobie coś z naiwnego dziecka. Tak czy owak stworzył ciekawą postać.

A ostatnia scena symbolizuje wolność i nadzieję. Dla Mud'a zaczął się wtedy nowy rozdział życia. To ważne by umieć przyznać się do błędu, dać żyć innym. Nigdy nie jest za późno by się zmienić i dojrzeć emocjonalnie.